ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ เป็นที่รู้จักในด้านความฉลาดในการเล่นฟุตบอล ความสามารถทางเทคนิค การควบคุมบอล และความนิ่ง แต่บางคนส่วนใหญ่จะบอกว่าเขาเป็นนักเตะที่เฉื่อยชา และขี้เกียจเมื่ออยู่บนสนาม บทความนี้จะพาไปหาคำตอบว่า เขาเป็นศิลปินลูกหนัง หรือแค่ขี้เกียจ
ตำแหน่งของ ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ
ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ มีท่าทางที่ไม่เร่งร้อน เมื่อยืนอยู่เบื้องหน้าปากประตู โดยเขาถูกอธิบายว่าเป็นผู้เล่นที่ “สง่างามในความสงบ”
มิหน่ำซ้ำเขายังมีความแม่นยำเป็นพิเศษในการส่งบอล และยิงประตู ดังนั้นเขาจึงมักถูกใช้เป็นกองหน้าที่ยืนต่ำลงไปเพื่อรับบอล และสร้างเกมรุกจากแดนกลาง จากนั้นก็ใช้ไหวพริบทางแท็คติก และทักษะที่เฉียบคมเพื่อนำเพื่อนร่วมทีมเข้าสู่เกมโจมตี
นอกจากนี้เขายังถูกจัดเป็นกองหน้าตัวเป้าในบางครั้ง เนื่องจากความสามารถในการทำประตูของเขา ร่างกายที่ยืดหยุ่นคล่องแคล่ว คุณลักษณะเหล่านี้ผสมผสานจนกลายเป็นผู้เล่นที่สามารถโจมตีคู่แข่งอย่างรอบด้าน และมีศิลปะ
เส้นทางของ ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ กับ แมนยู
เนื่องด้วยลักษณะเฉพาะเหล่านี้ เขาจึงเซ็นสัญญากับ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ซึ่ง เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ตั้งใจให้ เบอร์บาตอฟ ช่วยเสริมศักยภาพการยิงประตูของ เวย์น รูนี่ย์
ในการเซ็นสัญญากับ “ปีศาจแดง” ทำให้ เบอร์บาตอฟ ถูกเปรียบเทียบกับอดีตกองหน้าของทีมอย่าง เอริค คันโตน่า ไม่เพียงเพราะท่วงท่า และสัมผัสบอลแรกอย่างไร้ที่ติ แต่ยังเป็นเพราะความองอาจ กับความเย่อหยิ่งของเขาด้วย
อย่างไรก็ตาม ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ พยายามปรับสไตล์ของเขาสำหรับการเล่นฟุตบอลที่เร็วขึ้นเมื่อจำเป็น ตัวอย่างเช่น ในเดือนเมษายน ปี 2010 เมื่อทีมไร้ เวย์น รูนี่ย์ ที่บาดเจ็บ เบอร์บาตอฟสามารถทดแทนส่วนที่ทีมขาดหายอย่างยอดเยี่ยม
หรือในฤดูกาล 2010/11 เขายิงให้ทีมเฉพาะเกมลีกรวม 20 ประตู และเป็นดาวซัลโวของสโมสร ในฤดูกาลที่ทีมคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีก รวมทั้งเข้าชิงถ้วย ยูฟ่า แชมป์เปี้ยนลีก
อาร์ตตัวพ่อ กองหน้าวิ่งน้อย ถูกมองว่าขี้เกียจ
ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ คนส่วนใหญ่จะบอกว่าเขาเป็นนักเตะที่เฉื่อยชา และขี้เกียจ แต่ในความขี้เกียจของเขาคือวิธีการที่น่าทึ่ง เขาไม่ใช่นักเตะที่มีความเร็ว, คล่องตัว และเเข็งแกร่ง แต่ทุกคนยอมรับว่าการแย่งบอลจากเท้า เบอร์บาตอฟ นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
ภาพลักษณ์ที่เฉื่อยชาสวนทางกับความจริง โดยเบื้องหลัง เบอร์บาตอฟ เผยว่าเป็นคนที่จริงจังกับการซ้อมมาก ไม่ใช่แค่การทุ่มเทเรื่องพละกำลังเท่านั้น เขายังเป็นนักเตะประเภทที่ชอบศึกษาวีดีโอของคู่แข่งเพื่อหาจุดอ่อน
ซึ่งเมื่อนำทั้ง 2 ส่วนมาผนวกกันไม่ว่าจะด้านทักษะ และพละกำลังมารวมกับการอ่านสถานการณ์คู่แข่ง มันจึงทำให้มีไม่กี่ครั้งที่เขาจะเสียบอลจากเท้าแบบง่ายๆ ในการดวล 1-1
เปรียบเทียบคือ เวย์น รูนี่ย์ เป็นที่รู้จักในเรื่องการทุ่มเทตลอดทั้งเกม แต่เบอร์บาตอฟใช้วิธีการเล่นที่ผ่อนคลาย และสงบ มีวิสัยทัศน์ในการอ่านเกม รู้ว่าจังหวะไหนควรวิ่ง หรือควรพักไว้ ด้วยเหตุนี้บางครั้งเขาจึงถูกมอง และวิจารณ์ว่าเขาเป็นผู้เล่นที่ “ขี้เกียจ”
ครั้งหนึ่ง ดิมิทาร์ เบอร์บาตอฟ เคยกล่าวอธิบายถึงสไตล์การเล่นของเขาไว้ว่า “จริงๆ แล้ว ผมชอบเล่นฟุตบอลด้วยความสวยงามและท่าทางที่สง่า มันเป็นปรัชญาการเล่นของผมมาตั้งแต่เด็กเเล้ว และเป็นมุมมองที่ผมเห็นฟุตบอลมาโดยตลอด”
“ผมไม่ชอบผู้เล่นที่วิ่งพล่านไปทั่วสนามแบบที่ใครชอบหรอกนะ วิ่งขึ้นวิ่งลงจนหลังเเทบเคล็ดแบบนั้น ผมว่ามันไม่ใช่ฟุตบอล”
หากจะอธิบายง่ายๆ เบอร์บาตอฟ ไม่ใช่นักเตะที่ชอบวิ่ง และไม่ใช่นักเตะขี้เกียจ เขาเเค่เป็นคนที่ชอบคิดค้นหาหนทางง่ายๆ ที่มีประสิทธิภาพ.